پارسا عشق مامان و بابا

پارسای نازم! انقدر تو مدت شیطون شدی که دیگه فرصت نمیکنم هر ماه وبلاگت رو آپدیت کنم. مهر ماه که تولدت بود و مدتی سرگرم تولد بودم. بعدش یه سرماخوردگی داشتی و یه مدت هم مشغول مریضی ات بودم. وقتی مریض میشی به شدت حساس و کم حوصله میشی . همش به من میچسبی و ناله میکنی . آخ که فدات بشم. همچین که یه خورده تپل مپل میشی ، یا سرما میخوری یا دندون درمیاری و فوری لاغر میشی. انقدر هم که فعالیت میکنی که حد نداره. حالا دیگه راه میری . هرچند زیاد زمین میخوری ولی اصلا دست بردار نیستی و همچنان ادامه میدی! چقدر ذوق میکنی و خوشحال میشی با راه رفتن . انگار به قله ی اورست صعود کردی! خب دیگه زودتر عکس ها رو بذارم  تا دیر نشده....    ...